Ik hoor de laatste tijd steeds meer mensen mopperen over een gebrek aan energie. ‘Ik moet mezelf echt naar mijn computer slepen’ en ‘ik ervaar geen echte voldoening van mijn werk’ zijn veelgehoorde uitspraken in mijn training en coaching. En ik herken het zelf ook. En dat terwijl ik nog steeds volop aan het trainen en coachen ben, weliswaar virtueel. ‘Hoe zit dat?’, vroeg ik me afgelopen week af toen ik mezelf vergelijkbare teksten tegen de buurvrouw hoorde zeggen.
Weten wat je nodig hebt
Mijn dochter gaf me gisteren zomaar onverwacht het antwoord. Ze vertelde me dat ze een speelafspraak halverwege had beëindigd omdat ze niet langer wilde spelen. En dat ze erachter was gekomen dat ze eigenlijk helemaal niet van het concept ‘spelen’ houdt, maar dat ze veel liever ad hoc afspreekt om iets te gaan doen met een vriendinnetje zonder gelijk de hele middag te hoeven blijven. En ik bedacht me dat we in de virtuele training Zeggen wat je bedoelt, die ik vorig week afrondde, eigenlijk precies hetzelfde geoefend hebben als wat mijn dochter hier illustreert. Want zeggen wat je bedoelt vraagt immers van je dat je weet wat je wilt of nodig hebt.
Herken je eigen (energie)gebrek
Wat dit te maken heeft met dat zogenaamde energielek? Ik denk dat weten wat je nodig hebt en zeggen wat je bedoelt ons in deze (corona)tijd beter dan ooit van pas komt. Niemand ziet en hoort immers hoe het echt met je gaat als je dat niet wilt. Niemand denkt met je mee of biedt je de helpende hand als je dat niet vraagt. En ook niemand geeft je een compliment als je niet zichtbaar maakt wat je allemaal doet. Als een meeting is afgelopen, klikt iedereen abrupt op ‘Verlaten’ en het scherm is weer zwart. Er is dus ook niemand die ziet wat je nodig hebt als je het niet zelf aangeeft. Je krijg vaker dan daarvoor wellicht zomaar het gevoel dat het er niet toe doet wat je allemaal doet of hoe je het doet. En dat is funest voor je motivatie en daarmee uiteindelijk ook voor je energie(niveau).
Eerlijk duurt het langst
Een voorbeeld van mijzelf. Ik mis in deze tijd vooral erkenning en complimenten. En dan bedoel ik eigenlijk vooral de reacties van deelnemers tijdens en na afloop van een trainingsdag die me het gevoel geven dat wat ik doe belangrijk is. De zogenaamde kippenvel momenten waarop ik zie dat een deelnemer of soms zelfs de hele groep geraakt is door de inzichten die komen op zo’n dag. Ook een kort persoonlijk gesprekje op de gang kan me dit gevoel geven. En wat voelt het gek – zelfs stom – om dit hardop te zeggen. Ik geneer me er voor en vind eigenlijk dat ik dat ‘applaus’ niet nodig zou moeten hebben. Maar het is wel zo. En doordat ik dat aan mezelf toe geef, kan ik er alsnog voor zorgen. Niet eromheen draaien dus en doen alsof ik het niet nodig heb, maar er bewust wel ruimte voor maken met wat extra tussentijdse evaluatie- of contactmomenten met deelnemers en opdrachtgevers bijvoorbeeld. En doordat ik eerlijk ben tegen mezelf, kan ik mezelf ook makkelijker toestemming geven om ook op andere, creatieve manieren die positieve energie op te halen.
Eerst je eigen zuurstof dan die van een ander
Toegeven aan wat je nodig hebt dus. Ook al voelt dat zwak of juist hard. Misschien zelfs egoïstisch. Een van de deelnemers vatte het heel mooi samen aan het einde van de training: ‘Het is net als in het vliegtuig waarin je eerst je eigen zuurstofmasker op doet en daarna pas dat van je medepassagier’. Dat voelt in eerste instantie voor de meeste mensen ook tegenstrijdig. Maar het is wel waar. Want als jij zelf krijgt wat je nodig hebt of wilt, kan je ook geven wat een ander van je vraagt. Het is dus juist super belangrijk om (gemotiveerd en energiek) te kunnen blijven doen wat je doet en daarmee het gevoel te hebben dat je wat je doet ook van betekenis is. Voor jezelf en de ander. En geeft dat laatste ons nou juist niet weer heel veel van die broodnodige (positieve) energie?
Weten wat je nodig hebt zodat je zegt wat je bedoelt
Vind je het lastig om te weten wat je nodig hebt of wat je echt graag zou willen? Kom gerust eens langs om het te ontdekken zodat je er (op een respectvolle manier) woorden aan kunt geven en precies kunt zeggen wat je bedoelt als je het nodig hebt.
Groet, Eiline
