Zoals velen van jullie weten, speel ik hockey. Vrij fanatiek ook. Zoals ik eigenlijk met alles in mijn leven omga. Het zal je dan ook niet verbazen dat ik het liefst spits speel. Zodat ik mag scoren. Afgelopen maandag mocht een partijtje meespelen met een andere hockeyclub. Een man uit dat team speelde naast mij op de positie rechts voor. ‘Hij heeft last van autisme’, werd me aan het begin van de wedstrijd vertelt. Voor zijn hockey betekent dit dat hij slecht tegen drukte om zich heen kan in het veld. De coach weet dit en had hem daarom dit keer de duidelijke opdracht gegeven om bij de doelpaal te gaan staan. Hijzelf voelde zich er niet echt lekker bij, want hij stond meestal juist in de verdediging. Toch was het niet zonder resultaat. 5 minuten nadat hij in het veld was gekomen, scoorde hij een prachtige goal, net langs de paal. Geweldig. Iedereen was blij. En hijzelf? Hij zette grote ogen op en zei heel verbaasd: ‘dat heb ik nog nóóit gedaan!’. Aandoenlijk was het en bijzonder tegelijkertijd. En ik moest gelijk denken aan de uitspraak van Pippi Langkous. ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’.
Wat wil ik hier nu mee zeggen? Ik deed vorige week ook een flink aantal telefonische intakes voor een van mijn trainingen. Een meneer zei me expliciet dat hij niet bezig wilde met het leren van allemaal trucjes die onnatuurlijk voelen. Hij wilde vanuit zichzelf vaardigheden leren waarmee hij het gewenste succes kon bereiken. Dan zit je helemaal goed bij mij. Als je mij kent, dan weet je dat. Ik kon hem daarin dan ook geruststellen, maar ik vertelde hem ook dat ik niet terugdeins voor een beetje ongemak. Ik zal dit uitleggen met behulp van het hockeysucces. Die man naast mij had dus nog nooit eerder gescoord. Als de coach hem niet rechts voor had neergezet, had hij nu waarschijnlijk nog steeds nooit gescoord. Wat ik wil zeggen, is dat je soms iets nieuws moet proberen. Iets wat je nog nooit gedaan hebt. Iets wat onnatuurlijk voelt en ongemakkelijk misschien zelfs. En dat vraagt lef en een basis vertrouwen in jezelf. Dat het niet fout kan gaan, wat er ook gebeurt. Dat we het – in de gedachtelijn van Pippi – waarschijnlijk wél kunnen ook al hebben we het nog nooit gedaan. Maar als je het dan gedaan hebt en het is gelukt dan geeft het je vervolgens ook weer extra zelfvertrouwen. En dat straal je dan weer uit waardoor anderen ook in jou geloven en dan kom je zomaar verder dan je ooit durfde te dromen.
Hoe zit het met jouw zelfvertrouwen? In mijn training of coaching daag ik je ook uit om te ontdekken wat je eigenlijk allemaal al wel kan, ook al voelt dat nog niet zo. Zodat jij ook verder komt dan je durfde te dromen. En ik denk trouwens dat mijn collega-hockeyer de volgende keer ook wel weer voorin wil spelen…
Groet, Eiline
