Gisteren gaf ik de training Communicatieve Vaardigheden in Amsterdam. Een van de deelnemers was Hans. Hij kwam binnen met als leerdoel om minder vanuit zijn emotie te kunnen reageren. Hans krijgt vaak de feedback dat hij negatief of bot overkomt. Hij herkent dit zelf ook, maar krijgt het maar niet voor elkaar om het te veranderen. Zelf baalt hij ervan want hij wil helemaal niet negatief overkomen.
Bewust van je eigen indruk
We begonnen de dag met een eerste indruk van elkaar. Hans kreeg ook nu terug dat hij enigszins sarcastisch overkwam en dat hij zo iemand is waar je geen energie van krijgt. Maar hij voelde tegelijkertijd ook als de buurman. Hiermee werd bedoeld dat hij ook heel toegankelijk en open overkwam. Een behoorlijke tegenstelling zo zou je denken. En toch klopte het toen deze indrukken op tafel kwamen. Ook voor Hans zelf. In zijn reactie gaf hij aan dat het ook voelt alsof er twee Hanzen zijn. De ene is boos op van alles en nog wat en klinkt negatief en sarcastisch, de andere is dat helemaal niet. En die laatste is hij gaandeweg kwijt geraakt.
In je emotie of…
Hans is niet de enige die op dit punt uitkomt. Je hebt vast wel een Hans in je eigen omgeving. Of misschien ben je zelf soms ook wel een Hans. Iemand die energie vreet. Die vooral de omstandigheden of anderen de schuld geeft van alles. Die denkt dat de ander hem of haar toch niet begrijpt. Dat het een verloren zaak is. Dat noemen we reactief gedrag. Reactief betekent dat je primair reageert op de ander. En als die ander iets zegt of doet wat jij niet ok vindt, dan voel je je geïrriteerd en reageer je dus ook zo. Dat is toch goed, hoor ik je denken. Je moet toch bij je eigen gevoel blijven? Zeker, maar er zijn meerdere manieren om uiting te geven aan je gevoel. Je kunt in de irritatie zelf zitten of je kunt erover praten. De eerste klinkt vaak als een snauw of is alleen maar te zien aan iemands gezicht en lijf en legt dus niets uit. De tweede geeft woorden aan je gevoel waardoor je de ander ook sneller zal begrijpen waarom je geïrriteerd bent.
…over je emotie
Hans gaat aan de slag met de gedachte dat hij zelf kan kiezen hoe hij reageert. Hij kreeg om te beginnen de opdracht om zich bewuster te worden van zijn eigen gedachten en gevoelens. Om er vervolgens ook woorden aan te kunnen geven. Zodat hij over zijn emoties gaat praten. Hierdoor gaan anderen hem begrijpen in plaats van veroordelen. Hij verlegt hiermee de focus naar zichzelf in plaats van bij de ander. En dat was ook de conclusie van gisteren: wacht niet tot een ander het beter gaat doen, maar begin met wat jij er zelf aan kunt doen. Een onderdeel daarvan is dat je je bewust wordt van jezelf. Van waar jij nog niet duidelijk in bent. Om dat vervolgens wel bewust te kunnen laten zien of doen. Ook in je communicatie met een ander. Wat voel, denk en gebeurt er bij je in een situatie of gesprek met die ander. Door hier woorden aan te geven,begrijpt de ander je veel sneller en kom je wel verder met elkaar. En voel je jezelf ook nog eens veel beter over jezelf.
Groet Eiline
