Wie kent inmiddels niet het heerlijke gevoel van een coffee-to-go na een lekkere wandeling? Vroeger zouden we daar onze neus voor ophalen en liepen we liever door naar een lekker plekje bij de warme haard in onze favoriete brasserie. Bestelden we een latte of een (of waarschijnlijk zelfs twee) biertjes van de tap zonder er echt over na te denken. Bitterballetje erbij… Inmiddels weten we wel beter. Kennen we de klappen van de coronazweep en beseffen we ons dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is als het toen leek. Weten we inmiddels allemaal dat het niet altijd gaat zoals we dat zouden willen.
Waarom is ons leven soms zo’n struggle?
Natuurlijk ging ons leven voor corona ook niet vanzelf, maar nu lijkt alles nog wel zwaarder. ‘Waarom is het leven toch zo’n struggle?’ vroeg ook een van mijn coachees zich afgelopen week hardop af. ‘En waarom lijkt het alsof ik de enige ben die zo hard moet werken om me gelukkig te voelen?’, is een vraag die zij niet alleen heeft zo weet ik inmiddels uit ervaring. We zeggen dat natuurlijk liever niet hardop, want dat is niet stoer of sterk. En sterk is wat we graag willen zijn. Zodat we gelukkig en krachtig overkomen, kunnen laten zien dat we alles aankunnen en de waarde inzien van alles wat het te bieden heeft. Nou ja alles? Vooral de fijne dingen dan natuurlijk. De rest hebben we het liever niet over, want dan lijkt het er ook even niet te zijn.
Groeien als mens
Ik las deze week een artikel over de waarde van een depressie. Een depressie is iets wat we natuurlijk liever vermijden. Toch heeft ruim een derde van de alle mensen ooit in zijn of haar leven een depressie. ‘Dat kan toch niet voor niets zijn?’, stelde evolutionair bioloog Paul Andrews (o.a. in dit artikel in psychologie magazine). En we komen er inderdaad steeds meer achter dat zo’n donkere periode ook heel veel kan opleveren. Onderzoeken wijzen uit dat we juist in een depressie buitengewoon goed kunnen focussen op onze echte grote levensvragen en ze kunnen analyseren. Dat we ze juist dan in kleine stukjes uiteen kunnen rafelen en voor elk deeltje een oplossingen kunnen verzinnen. Dat we die grote vragen dus ook wel degelijk kunnen oplossen en dat ze ons – als je het zo bekijkt – zelfs laten groeien als mens. Ook het joods-christelijk gedachtegoed onderschrijft dit. Problemen komen niet van God maar hij gebruikt ze om ons juist sterker te laten worden en onze eigen koers te (her)vinden. In populaire taal is het niets anders dan ‘What doesn’t kill you makes you stronger’.
Pijn is niet fijn, maar mag – of moet – er wel zijn
Begrijp me goed. Ik ben natuurlijk geen voorstander van (grote) problemen of depressies. Een zware depressie kan je volledig onderuit halen of erger en dat wil ik zeker niet ondermijnen. Maar wat we hier wel van opsteken, is dat we onze pijn ook kunnen inzetten om te groeien. Dat die pijn nodig is om er ook echt mee aan de slag te gaan. Zonder pijn is er immers geen reden om iets te veranderen. Dat zie ik maar al te vaak in mijn eigen praktijk. De struggle waar mijn coachee het over had, is dus gewoon nodig om te kunnen groeien. Onzekerheid, angst, negatief denken, schuld of schaamte zit ons immers maar al te vaak in de weg en houden ons tegen om te komen waar we graag zouden willen zijn. De struggles zorgen ervoor dat we los kunnen komen van al de meningen, overtuigingen en verwachtingen – veelal ook nog eens van anderen. Zij laten ons ook een ander, positief (tegen)geluid horen en brengen ons zo weer dichter bij onszelf. Zodat we kunnen gaan doen waarvoor we hier op aarde zijn, dat wat ons zelf ook – helemaal niet toevallig – gelukkig(er) maakt omdat het bij ons past (lees hierover o.a. mijn blog over flow creëren).
Je bent echt niet de enige
Elke struggle brengt je dus eigenlijk weer een stapje verder. Als je m tenminste durft op te pakken. En denk je misschien dat je de enige bent die wel eens worstelt, geloof mij dan maar: dat is niet zo. Iedereen kent zijn of haar eigen struggles, want niemand is perfect of leeft in de ideale wereld. Je ziet het misschien niet gelijk, want we lopen daar meestal niet mee te koop. Maar als je goed kijkt en echt luistert – ook naar wat diegene niet zegt – zie je het soms zomaar ineens wel. Er is dus voor iedereen winst te behalen. En door zorgen en onze pijn met elkaar te delen, kunnen we elkaar helpen in plaats van laten denken dat we de enige zijn. Het gras is immers nergens groener.
Ik worstel en kom boven
Dus heb je ergens (hart)pijn van en wil je daar van af? Groot of klein, zie het niet als een probleem, maar als een kans en ga er mee aan de slag. Een kans om te groeien als mens. Vermijd de worsteling niet want plezier hebben in het leven betekent niet dat je de pijn kan vermijden. Of zoals een vriendin laatst zo mooi zei toen ik haar vroeg wat haar favoriete spreuk was zodat ik die op haar krijtbord in de keuken kon zetten: ‘Ik worstel en kom – altijd weer – boven’. En zo is het maar net. Sterker nog, we komen er volgens mij zelfs elke keer weer ietsje hoger – lees beter – uit.
Groet, Eiline
