Wat is dat toch dat wij vrouwen regelmatig het idee hebben dat we niet serieus genomen worden. Hoe komt dat? En – belangrijker – wat kunnen we er tegen doen? Ik sprak vorige week met Elly hierover tijdens een telefonische intake. Zij gaf aan dat ze graag als een serieuze gesprekspartner gezien wilde worden. Naar eigen zeggen laat ze zich te vaak imponeren door mondige, ietwat autoritaire mannen – en soms vrouwen.
Toen ze dit vertelde, moest ik ineens denken aan een aflevering van Linda’s Zomerweek met juf Ank. Zij gaf precies weer wat ik ook hoorde bij Elly. Op haar STOM!-lijstje stond ‘verkleinwoordjes’. Ze legde het fantastisch herkenbaar uit. Want wat wij vrouwen regelmatig doen is dat wij situaties verkleinen die niet klein zijn. Zo vertellen wij bijvoorbeeld dat we zo gezellig met een wijntje zaten op een terrasje in het zonnetje met een vriendinnetje. Dat doen we privé, maar ook zakelijk. Zo betrapte ik Elly tijdens ons gesprek er ook op. Ze gaf aan het einde namelijk aan dat ze nog een dingetje had waar ze wat meer over wilde weten. Hierdoor dacht ik dat het iets persoonlijk was, iets wat ze niet zomaar hardop kon zeggen. Het maakte dat ze ineens heel onzeker en kwetsbaar overkwam. Terwijl ze zich dat helemaal niet voelde. Ze wilde namelijk gewoon weten hoe ik te bereiken was als haar trein vertraging zou hebben. Toen ik haar dit alles terug gaf, begon ze heel hard te lachen en zei: ‘Ik denk dat ik helemaal goed zit in deze training. En ik stop ook gelijk met die onnodige verkleinwoordjes!’.
Ik betrap mezelf er ook wel eens op. Dat ik het kleiner maak dan het eigenlijk is. Omdat ik denk dat er misschien geen tijd of ruimte voor is. Of omdat ik denk dat de ander het liever niet wil horen. En daarmee maak ik mijn eigen zorg eigenlijk direct waar. Want een ander voelt dit naadloos aan. Bewust of onbewust. En hij of zij schakelt daar ook op. Geeft je die ruimte dus ook niet als het nodig is en dus voel jij je niet serieus genomen. De vraag is nu: waar begint dit? Bij onszelf dus dames en een enkele heer, want ook die laatste betrap ik er wel eens op, ook al zwakken zij zichzelf vaker op een andere herkenbare manier af waarover een andere keer meer:). Moraal van dit verhaal: stop met verkleinwoordjes van woorden die niet per se klein zijn en je komt gelijk een stuk sterker over. En dit is nou typisch een voorbeeld van iets kleins aanpassen in je communicatie waarmee je direct grote effecten behaalt. Iets wat iedereen ook eenvoudig kan aanpassen als je het je maar bewust bent.
Meer weten over hoe jij ook duidelijk(er) kunt zijn over wat er echt in je leeft en zit? Van harte welkom in mijn kantoor voor een kop koffie in een comfortabele stoel…
Groet, Eiline
