Ik ben echt onder de indruk. Van niemand minder dan van Diederik Gommers. Van hoe hij sinds corona van zich laat horen en hoe hij ons blijft informeren over de stand van zaken in de ziekenhuizen. Maar nog meer ben ik onder de indruk van hoe hij reageerde op de stevige uitspraken van Famke Louise in de veelbesproken aflevering van Jinek. Hij had geïrriteerd kunnen reageren waarom ze het niet begreep. Hij had zich kunnen gaan verdedigen of haar kunnen aanspreken op haar verantwoordelijkheid als influencer. Maar dat deed hij allemaal niet. Hij bleef kalm en pikte het signaal op wat achter haar woorden schuil ging. Het signaal dat een grote groep draagvlak verliest voor de maatregelen die er momenteel zijn. Het signaal ook dat er blijkbaar iets niet goed gaat in de communicatie over de aanpak van het virus en dat dat dus beter kan of zelfs moet. Een mooi voorbeeld van waar deze blog over gaat. Alarmfase 1: let op de signalen.
Signalen van anderen
En zouden we eigenlijk niet allemaal veel vaker dit prachtige voorbeeldgedrag van Diederik mogen volgen. Dat we niet primair reageren op wat er ons verteld wordt of wat we zien. Omdat we het niet prettig vinden, we het er niet mee eens zijn, we ons miskend of zelfs aangevallen voelen. Gevoelens die er overigens best mogen zijn, maar die ons niet per se verder brengen. Zo ervoeren ook mijn deelnemers de afgelopen twee dagen in de training ‘Communiceren met oog voor de relatie’. Twee dagen lang oefenden we met kalm blijven à la Diederik. Niet gelijk oordelen over wat je denkt te zien of horen dus, maar eerst luisteren of – beter gezegd – willen luisteren. Diederik maakte die intentie aan Famke gelijk duidelijk door aan het begin van het gesprek aan te geven dat hij het fijn vond dat ze haar mening en gevoelens met hem wilde delen. Vanuit de erkenning dat haar mening er toe deed, wilde zij zijn (open) vragen beantwoorden en kreeg hij uiteindelijk de antwoorden die hij zocht. Antwoorden die hem (wel) verder brachten.
Jouw eigen signalen
Maar niet alleen de signalen van anderen kunnen ons verder helpen. Zeker in deze tijd waarin we een tweede ronde zijn ingegaan van strengere maatregelen. We allemaal weer zo veel mogelijk thuis moeten blijven en veel sociale contacten missen. Juist nu is het ook belangrijk om naar onze eigen signalen te blijven kijken. Ik spreek heel wat mensen die zich prikkelbaar(der) voelen in deze tijd. Slecht slapen. Paniekaanvallen hebben. Zich regelmatig futloos en/of eenzaam voelen (lees ook mijn artikel (H)erken je zorgen: je bent niet alleen). Allemaal signalen. Signalen die we zomaar voor niets krijgen. Signalen waar je je tegen kan verzetten, boos of verdrietig over kunt voelen of die je het liefst negeert omdat je denkt dat het erbij hoort en misschien stiekem hoopt dat het vanzelf overgaat. Je kunt ze daarentegen ook gebruiken om te ontdekken wat er werkelijk met je aan de hand is. Door er naar te luisteren – of ook hier beter gezegd – te willen luisteren. Dat vraagt van je dat je ze serieus neemt. Ze ook letterlijk de ruimte geeft door er ook over te praten met anderen. Zodat je kunt gaan zien wat er nodig is om het weer beter te laten gaan met je en je de antwoorden krijgt die je wel verder brengen.
Luister en onderzoek de signalen en vind antwoorden
Opgelet dus. Alarmfase 1: let op de signalen. Want ze zijn er dus niet voor niets. Een ander woord voor signaal is teken of waarschuwing. En het mooie van een teken of waarschuwing is dat je op tijd bent om bij te stellen. Of het nou in gesprekken is met anderen of dat ze over jouzelf gaan. Het geeft je de gelegenheid om alsnog te doen wat nodig is. De eerste stap is dus om ernaar te willen luisteren. Zonder oordeel, want dat brengt je nergens. De tweede stap is ze verder te onderzoeken. En dat doe je door het gesprek erover aan te gaan. Vragen stellen of je laten bevragen dus. Openminded uiteraard. Concreet betekent het dat je in beginsel vooral open vragen stelt. Vragen zonder oordeel, kleur of veronderstelling, die erop gericht zijn om de ander vrijuit te laten praten. Je zult zien dat oplossingen en/of antwoorden dan heel vaak als vanzelf opkomen.
Alarmfase 1: let op de signalen
De signalering ligt vooral bij jezelf, de oplossing hoef je gelukkig niet altijd helemaal alleen te verzinnen. Praat erover met je partner, vrienden, leidinggevende of collega’s en kom samen tot oplossingen. Diederik ging ook echt niet in zijn eentje aan de gang met de signalen die hij opving. Sterker nog, hij sprak vorige week opnieuw met Famke en ze zijn begin deze week samen een campagne gestart. Onderdeel hiervan is een eigen instagramaccount van Diederik waarmee hij een grote groep duidelijker wil informeren over het wat, waarom en hoe van de maatregelen. En met inmiddels meer dan 200.000 volgers ben blijkbaar niet de enige die van hem onder de indruk is… Over bereiken wat je wilt gesproken. Met dank aan de signalen!
Uiteraard mag je ook met mij komen praten. Dan luisteren we naar en onderzoeken we de signalen samen. Boek hier direct een vrijblijvend online kennismakingsgesprek in.
Groet, Eiline
