Afgelopen week ontving ik een hele mooie, persoonlijke mail van R. Ik deel een stukje van de mail – met haar goedkeuring – omdat R. niet de enige is die deze vraag heeft, ook al is de oorzaak niet voor iedereen gelijk natuurlijk en zijn er allerlei redenen waarom je op dit punt kunt komen. Ze schreef: ‘Na het verlies van mijn moeder ben ik ook mijn vader kwijtgeraakt. Aan zijn verdriet weliswaar, hij ging meer dan fulltime werken om te overleven. Ik als klein meisje van 3 raakte op dat moment mijn fundament kwijt, zo voelde het. Zo jong als ik was, had ik juist iemand nodig waar ik me aan vast kon houden. Iemand die er oneindig is, iemand waar ik op kon vertrouwen’. Slim als wij mensen – en vooral wij als kind – zijn, heeft ze er wel een oplossing voor bedacht, zo schrijft ze ook in haar mail. Om zich minder alleen te voelen, doet ze vooral wat anderen van haar verlangen. Hierdoor vinden die anderen haar immers sneller aardig en voelen relaties meer vertrouwd. We noemen dat pleasen. Maar hierdoor weet ze inmiddels niet meer wat ze zelf echt leuk vindt en wil. Ze doet immers al zo lang wat ze denkt dat er van haar verlangd wordt. En daardoor voelt ze verloren, onzeker en kwetsbaar. Ze heeft moeite met grenzen stellen, ook voor haar kinderen. Haar lijf doet vaak letterlijk pijn. Ze wil graag stevig in haar eigen schoenen staan. Kunnen vertrouwen op zichzelf zodat ze haar eigen basis is. En ook een stevige voorbeeldbasis kan zijn voor haar kinderen. Hoe kan ik dat nu nog bereiken?, eindigt ze haar brief.
Belang van zelfvertrouwen
Wat R. nodig heeft is vertrouwen. In anderen maar vooral ook in zichzelf. Zelfvertrouwen zegt iets over hoe je naar jezelf en je omgeving kijkt. Of je gelooft in jouw eigen mogelijkheden. Of je jezelf op waarde schat. En dus ook niet of veel minder afhankelijk bent van wat een ander van je vindt of denkt. Je bent goed genoeg. Met zelfvertrouwen durf je nieuwe dingen te proberen omdat het resultaat niets over jou zelf zegt. Je bent immers ok, wat er ook gebeurt. Met zelfvertrouwen durf je ook anderen te vertrouwen. Met zelfvertrouwen kan eigenlijk niemand je wat maken en sta je letterlijk stevig. Maar hoe bouw ik als volwassenen zelfvertrouwen op als me dat nooit geleerd is? Dat is eigenlijk de onderliggende vraag van R.
Zelf bouwen aan zelfvertrouwen
R. is letterlijk alleen gelaten waardoor ze niet heeft leren vertrouwen. Niet op anderen, maar ook niet op zichzelf. Haar patroon van pleasen heeft haar jarenlang geholpen om zich toch geliefd en vertrouwd te voelen, maar breekt haar nu op. Ze wil zichzelf terug. Daarvoor moet ze het patroon doorbreken. Niet langer opereren vanuit de angst om alleen te staan of mensen te verliezen maar vanuit haar eigen kracht. Zodat ze in plaats van angst en onzekerheid haar kracht gaat voelen en die gaat inzetten. Een manier om contact te maken met je eigen kracht is iets te doen wat je normaal niet doet. Iets wat je graag wilt, maar wat je liever uitstelt of helemaal niet doet. Iets waar je lef voor nodig hebt. En denk nou niet gelijk aan uit een vliegtuig springen of huis en haard verlaten om te emigreren, maar zoek het in de dagelijkse dingen die lastig vindt. Denk aan een gesprek aangaan met een onbekende, iemand wel om hulp vragen of eens lekker duidelijk ‘Nee’ zeggen. En door dit soort dingen vaker te doen en te ervaren dat er niets ernstigs gebeurt – het je zelfs brengt wat je echt wilt -, buig je jouw mindset om van ‘Als ik het maar kan’ of ‘Als ze me maar aardig vinden’ naar ‘ik kan het vast wel’ of ‘wat er ook gebeurt, ik ben ok’. We noemen dat de kracht van ervaren. Die zorgt ervoor dat je het gaat geloven. Dat je in jezelf gaat geloven. Dat je (zelf)vertrouwen voelt. Ik heb dat zelf al een aantal keren mogen ervaren, maar daarover een andere keer meer:).
Bewustzijn en lef
Dus R., om stevig in je eigen schoenen te staan, zal je jouw pleasepatroon moeten doorbreken. Hiervoor heb jij nog twee dingen nodig: bewustzijn en lef. Bewustzijn over wat je nou precies zelf denkt en belangrijk vindt. Maar ook waar jouw kracht zit en waar je dus allemaal op mag en kan vertrouwen. En vervolgens lef om daar ook handen en voeten aan te geven in woord en gedrag en wel duidelijk jezelf te kunnen zijn. Bij beiden wil ik je graag ondersteunen, want alleen is dat best heel lastig. Ik help je dan jezelf te ontdekken en support je bij eventuele spannende stappen. Wees welkom!
Groet, Eiline
PS: heb je ook een vraag, mail me gerust!
